برای هوایی شدن ، هنوز هم کمی هوا هست !
بسم الله الرحمن الرحیم
بوی نذری همسایه
و
صدای بازی بچه ها ...
عطر ِ گنجشک های با سـَر روزه گرفته ! :)
مشتاق بودند ؛ با کله آمدند ...
و
سفره افطاری که پهن می شد
از این سر ِ خانه تا آن سر خانه ...
و مادری که
نقش میزد سفره را
با کاسه های رنگ زعفران گرفته
با سبزی ِ سبزی ای که سفیدی پنیر در میان آغوشش گم شده بود ...
با چای ِ خوشرنگ ِ دم ِ افطار
کمی داغ : )
و رنگ ِ زهرایی
و رنگ ِ زهرایی می گرفت سفره هامان با اول به زبان آوردن ِ حاجت دیگران ...
زبان روزه ...
با صدای ربنا ...
و تیک تیک ساعتی که ثانیه شماری می کرد ...
برای یک الله اکبـر ...
و حساب لحظه ها با صدای ِ زنگ ِ در ِ آش ِ نذری ِ همسایه بهم می خورد ...
قرآن باز کردن های دم ِ افطار ...
شاید یک عاشقانه ...
هنوز هم خیلی دور نشدیم ...
شاید ده روز هم نگذشته باشد که اینچنین رنگ ِ دنیا گرفتیم
و
رنگ ِ رمضان را پس زدیم ...
به قول خاکی نشین : رمضان ؛ جان تو و آن قسم های نیمه شب ... یازده ماه را ،همراهیمان کن ...
ــــــــــــــــــــ
+ دلنوشت ...
+ عکس : گل نرگس (تیر ماه 1393)
+شاید هیچ چیز شیرین تر از یک افطاری ِ دسته ِ جمعی ساده نباشه ...
+ به ما خرده نگیرید که رمضان گذشت ! هدف آن است که برکات رمضان در این ماه ها بماند ... !
یاعلی مدد ...
کلمات کلیدی :